Od męskiej koszuli do damskiej tuniki.

Koszulę męską w rozmiarze XXXL zakupiłam już dawno temu. Bardzo dobrej jakości, duża i bez przednich kieszonek była dla mnie źródłem ładnego kawałka materiału na patchwork. Zazwyczaj ubrania przeznaczone na materiał od razu tnę i zostawiam tylko to, co się przyda. Tym razem zostawiłam w całości bo gdzieś coś mi świtało ;-)

Początkowo miałam dokonać niewielkich przeróbek i zrobić z niej koszulę nocną. Tylko, że ja nie sypiam w koszulach nocnych... I tak ze dwa tygodnie temu gdy wzięło mnie na szycie ubrań wymyśliłam, że to będzie tunika. Wisiała tydzień na mych oczach a ja zastanawiałam się jak powinna wyglądać. Ostatecznie: Odcięłam sztywny kołnierzyk i mankiety. Rozcięłam i dopasowałam boki, ramiona i podkrój dekoltu koszuli oraz wycięłam i skroiłam na nowo rękawy. Pozostawiłam orginalne zapięcie przodu, podwinięcie dołu i karczek. Dodatkowo wszyłam tunelik w pasie i wciągnęłam gumę. Dekolt i rękawy wykończyłam gotową satynową lamówką. Kilka szczegółów widać na zdjęciach poniżej. Nie wyszło idealnie, ale podoba mi się i prawdopodobnie będę w niej chodziła :-) Pokazuję wszystko "na gorąco" bo koszulę skończyłam szyć dokładnie dziś. Rano wykańczałam ręcznie lamówkę i przyszywałam guziczki do rękawów. Wniosek: przerabianie koszuli na tunikę jest tak samo praco- i czasochłonne jak uszycie jej od nowa... Przynajmniej dla mnie :-)

No i niech będzie. Koszula na mnie... Nie czułam się komfortowo w roli modelki mimo cennych uwag fotografa i bardziej doświadczonej modelki w jednym (moja Droga Helena). Na zdjęciach widać moje napięcie i stress ;-) Jednak tunika na wieszaku wygląda inaczej niż na człowieku więc zdecydowałam się pokazać, ale nie mówmy już o tym ;-)

Karolina